แม่ชีมาวัดปากน้ำตอนปี 2491 ตอนนั้นอายุ 19 ปีก็อยากจะบวชชี คือมีคนรู้จักมีความหวังดีต่อกัน บ้านอยู่บางบ่อ มาด้วยกัน เตี่ยเป็นคนจีนไม่ให้มา แต่แม่ให้มา ตอนแรกมาอยู่ไม่มีเงิน ขายทองได้ 350 บาท ก็ซื้อเสื้อผ้ามาบวชเป็นชีที่วัดปากน้ำ โดยมีคุณแม่ชีชั้นเป็นคนรับรอง วัดปากน้ำตอนนั้นอากาศดีมาก มีกุฏิไม้สร้างเป็นกุฏิเล็ก เป็นหลังๆ มากมาย มีพระเณร 600 กว่ารูป แม่ชี 200 กว่าคน กุฏิของหลวงพ่อเป็นกุฏิไม้สองชั้น แต่หลวงพ่ออยู่ชั้นล่าง ติดกับโรงงานทำวิชชา โรงงานเป็นสังกะสี คนมาวัดเยอะบวชชีก็เยอะมาก
พอมาเจอหลวงพ่อ ท่านก็สอนวิชชาธรรมกายให้นั่งสมาธิ หลวงพ่อท่านจะลงรับแขกที่ศาลาบ่าย 2 โมง เป็นศาลาชั้นเดียวติดพื้นดิน พออยู่มาได้ธรรมะ หลวงพ่อท่านก็เรียกเข้าโรงงานทำวิชชา ตอนทำวิชชาจะอยู่กันเป็นผลัดๆ ผลัดละ 4 ชั่วโมง มีทั้งหมด 3 ผลัด แม่ชีอยู่ผลัดสอง มีแม่ชีญาณีเป็นหัวหน้าผลัด อีกคนหนึ่งคือแม่ชีปุกอยู่ผลัดที่ สอง ส่วนแม่ชีทองสุข แม่ชีจันทร์อยู่ผลัดที่สาม คนที่เก่งหลวงพ่อจะเลือกให้เป็นหัวหน้า ผลัดหนึ่งมีประมาณ 8-9 คน เฉพาะชี ส่วนพระก็มีเยอะแต่นั่งแยกอยู่อีกฟากหนึ่ง มีฝากั้นไว้ สมัยก่อนจะมีเตียงขาดรู้ เป็นเตียงเล็กๆ คล้ายธรรมาสน์ พอดีเฉพาะหน้าตัก คนนั่งแล้วมีมุ้งหลังเล็กๆครอบ ซึ่งคนจะได้นั่งเตียงขาดรู้นั้นสมาธิต้องนิ่งแน่น หลวงพ่อวัดปากน้ำจะเป็นคนเลือก แม่ชีจันทร์นี่ก็ได้เตียงขาดรู้
ตอนทำวิชชา หลวงพ่อท่านจะใช้เสียงพูดเอง คอยถามวิชชา คุณยายตรีธาอยู่ผลัดสอง แต่ไม่ได้เป็นหัวหน้าผลัด ตอนเย็นไม่กินอาหารกินแต่ผลไม้แทน เพราะเป็นโรคกระเพาะ จะเป็นผู้ที่ใกล้ชิดหลวงพ่อมาก แม่ชีญาณีกับแม่ชีทองสุขตอนนี้เสียไปแล้ว แม่ชีฉลวยก็ทำวิชชาเป็นหัวหน้าคอยดูแลหน้าประตูใครจะเข้าออก ตอนนั้นอยู่ด้วยกัน ตอนที่หลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ มีแม่ชีอยู่ก็ประมาณ 50 คน เรื่องของการทำวิชชานั้นหลวงพ่อให้ทำวิชชาแก้ เภทภัยของประเทศ และรักษาโรคมีคนมาขอให้หลวงพ่อเรียกฝนก็มี เป็นคนทำนาแถวๆสุพรรณ ให้ทำนา ทำสวน ทำไร่กันได้ แล้วฝนก็ตกจริงๆ จะช่วยกันในโรงงานมีอะไรก็ช่วยกัน ในห้องนั้นห้ามนำอาหารเข้าไปกิน เวลาแขกมาห้ามพาแขกเข้าไปในโรงงานทำวิชชา คนป่วยที่จะให้รักษาต้องเขียนชื่อสกุลที่อยู่ เป็นโรคอะไร แล้วส่งให้หลวงพ่อ ท่านก็จะสั่งให้แม่ชีแก้อีกครั้งหนึ่ง บางคนใช้เวลานานเหมือนกันกว่าจะหาย และเมื่อเวลากลับบ้านแล้วต้องปฏิบัติธรรม และถือศีลด้วย ก่อนนอนต้องนั่งธรรมะ 10-20 นาที อย่างโรคภัย ไข้เจ็บ อาการบ่งบอกว่าจะตายในระยะเท่านั้นเท่านี้เพราะหลวงพ่อส่งคนไป รักษาคนนั้นก็ไม่ตาย วิธีรักษาก็ไม่ต้องกินยา ใช้กายองค์พระธรรมกาย กลั่นธาตุธรรมให้ใสสะอาดอันนี้ต้องทำเรื่อยๆ ต้องไปรักษาคนถึงในโรงพยาบาลก็มี อยู่ตามห้องพิเศษ หมอรักษาทางนอก เรารักษาทางใน หลวงพ่อท่านส่งไป หมอพบเห็นแม่ชีนั่งอยู่ข้างเตียงคนป่วย เขาก็รู้ แล้วก็หลบให้
(เรื่องเล่าโดย แม่ชีทวีพร เลี๊ยบประเสริฐ บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม1)
