โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ ตอนที่ 144 โดยสิงหล 21ธ.ค. 58
ลุงฉลอม มีแก้วน้อย
นายฉลอม มีแก้วน้อย หรือที่รู้จักกันในนามลุงหลอม ลุงเล่าถึงประวัติของตนเองว่า เกิดวันอังคาร เดือนยี่ ปีพ.ศ. 2467 เป็นลูกของนายใส มีแก้วน้อย ซึ่งเป็นน้องชายของ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ลุงหลอมเล่าให้ฟังว่าตอนเด็กๆอายุราว 6-7 ขวบ มาวัดปากน้ำกับโยมแม่ของ หลวงพ่อวัดปากน้ำ สมัยก่อนวัดปากน้ำ ช่วงปีพ.ศ. 2471 วัดเหมือนวัดที่อยู่ในชนบท ไม่เจริญอะไร มีสวนล้อมรอบวัด มีทั้งสวนลำไย สวนมะพร้าว มีต้นหมาก ต้นชมพู่ ดูแล้วร่มเย็น มีนกชุมโดยเฉพาะอีกา มีมากทีเดียว วัดปากน้ำสมัยนั้นอยู่ใกล้วัดหมู ก็เห็นหมูมากมายเป็นร้อย ร้องทีก็หนวกหูทีเดียว แต่ช่วงหลังๆพวกญวนจับไปหมด สมัยนั้นมีกุฏิเหมือนวัดบ้านนอก เป็นกฏิเครื่องไม้ สร้างเป็นหลังๆ แบ่งเป็นคณะๆ มีคณะกลาง คณะใต้ แล้วก็มีตัวโบสถ์ มีโรงครัวปลูกเป็นโรงไม้ เป็นบ้านไม้สังกะสี ส่วนถนนในวัดทำอย่างกับทางคนเดิน มีอิฐเป็นก้อนโต ปูเป็นทางเดิน ดูสวยงาม ทีเดียว วัดปากน้ำมีคลองล้อมรอบ มีคลองด่าน คลองบางหลวง คลองภาษีเจริญ เวลาคนไปมาวัดปากน้ำ ถ้าคนไม่มีเรือส่วนตัว ก็มาเรือเมล์ขาว ซึ่งจะวิ่งจากท่าไฟไหม้(ท่าภาษีเจริญ) ออกแม่น้ำเจ้าพระยา ไปปากคลองตลาด ไปท่าเตียน ไปราชวงศ์ ทางโรงครัวซึ่งมีแม่ท้วมดูแล เวลาจะไปซื้อกับข้าวกับปลา ก็ต้องลงเรือเมล์ไป ลุงสมัยนั้นเป็นเด็ก ก็ตามแม่ท้วมไปด้วย ไปซื้อของแถวราชวงศ์บ้าง แถวสะพานหันบ้าง ศาลาที่หลวงพ่อลงเทศน์จะเป็นศาลาไม้ กว้างและยาว จุคนได้มาก แค่พระเณรก็จุได้เป็นร้อยรูป วันปกติหลวงพ่อก็จะลงเทศน์ที่ศาลา แต่ถ้าเป็นวันพระ ท่านก็จะลงเทศน์ในโบสถ์
(เรื่องเล่าโดย ลุงฉลอม มีแก้วน้อย บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม 2)
